Bedrijven kunnen veel meer winnen met social return

‘Lang niet elke herintreder is psychisch of fysiek beperkt’

Bedrijven kunnen veel winnen op het gebied van social return. Tenminste, als zij hun vooroordelen overboord gooien en de voordelen van social return gaan inzien. Die conclusie trekt Daphne Kabbedijk in haar afstudeeronderzoek voor de studie Real Estate and Facility Management. ‘Ik las steeds vaker artikelen over sociale ondernemers die met social return mensen weer aan het werk hielpen’, vertelt Kabbedijk over de aanleiding van haar onderzoek. ‘Voor een laag tarief voeren mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt verschillende werkzaamheden zoals onderhoud van de gebouwen, schoonmaak en catering. Een win-winsituatie, maar bij de bedrijven waar ik voor werkbezoeken kwam, werd deze methode echter nergens ingezet. En dat terwijl juist bij deze bedrijven– denk aan Rijkswaterstaat en BNP Paribas –, veel gestandaardiseerde werkzaamheden worden uitgevoerd die zich perfect lenen voor herintreders. Bovendien hebben die bedrijven alle reden om social return in te zetten, oordeelde Kabbedijk. ‘De prijzen die grote bedrijven betalen voor verbouw en onderhoud van en aan hun gebouwen zijn schrikbarend hoog. Voor alleen al de voorrijkosten en het arbeidsloon kun je een heel huis bouwen.’

In Nederland is het zo geregeld dat commerciële bedrijven geen verplichting hebben om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt in dienst te nemen. ‘Niet- of semi-commerciele bedrijven hebben die verplichting wel’, vertelt Kabbedijk, ‘maar ook daar merkte ik dat die verplichting vaak verkeerd werd ingevuld. De vraag die rees of deze bedrijven wel over de juiste kennis beschikken om social return toe te passen.’

 

“Bedrijven denken dat social return alleen sociale kanten heeft en zien de financiële voordelen niet”

Taboe

Het onderzoek dat Kabbedijk verrichtte leidde tot schrikbarende conclusies. Ze startte eerst met een belevingsonderzoek waarin facilitair managers werden gevraagd naar hun verplichtingen, toepassingen en kennis van social return. Op die manier wilde ze in kaart brengen wat de oorzaak is van het gat tussen vraag en aanbod. De uitkomst was verrassend en wijst volgens Kabbedijk op een taboe: ‘Bijna elk bedrijf, verplicht of niet, geeft aan bereid te zijn om mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt in dienst te nemen, ze durven het alleen niet.’ (72% is bereid. 53,33 % past het toe waarvan 80,49% iemand zelf een herintreder in dienst heeft (dit valt niet onder Social Return maar onder participatiewet)Tijdens de analyse van de data kwam Kabbedijk er al snel achter dat het beeld dat bedrijven van herintreders hebben, sterk vertekend is. ‘Vaak wordt gedacht dat deze mensen allemaal kampen met psychische of fysieke beperkingen. Dat het overgrote deel van de werkeloze bevolking, waaronder 75.000 gezonde jongeren, niets mankeert, vergeten ze.

Een andere reden dat managers afzien van social return is de angst dat de medewerkers van het bedrijf niet met deze mensen kan omgaan’, zegt Kabbedijk. En zo is er nog een hele reeks overtuigingen te noemen die managers hebben wanneer het gaat over social return. Kabbedijk: ‘Bedrijven denken dat social return alleen sociale kanten heeft en zien de financiële voordelen niet. Bovendien vrezen ze dat het in huis halen van herintreders veel tijd kost aan administratie en begeleiding. Ze weten simpelweg niet dat social return prima kan worden uitbesteed.’

 Tijd voor awareness

Bedrijven hebben onvoldoende kennis in huis over wat social return precies inhoudt en welke voordelen het kan bieden, concludeert Kabbedijk. Zolang die kennis ontbreekt, zal het taboe op social return blijven, denkt ze. ‘Je kunt het de bedrijven moeilijk kwalijk nemen’, vindt ze. ‘Als ik de beperkte kennis zou hebben die zij hebben, zou ik ook niet zo snel een herintreder in dienst nemen.’ Hoog tijd dus om meer awareness te creëren en de voordelen van social return zichtbaar te maken. Zal dat ooit lukken? Kabbedijk denkt van wel: ‘Met duurzaamheid had je precies hetzelfde probleem. Pas toen bedrijven er meer over leerde en de voordelen voor de langere termijn gingen inzien, ging het balletje rollen. Dat kunnen we met social return ook bereiken.’

 

	Daphne Kabbedijk (1993) studeerde Real Estate and Facility Management aan University of Greenwich in Londen. Ze volgde haar vakken aan het Saxion in Deventer en werkte onder meer voor BNP Paribas, ISS Facility Services en Argos Zorggroep. Na haar afstudeeronderzoek wilde ze zich verder verdiepen in social return en begon ze aan haar huidige stage bij GreenFox.